رفلاکس

اساساً یک اصطلاح فانتزی برای تغلیظ مجدد بخارهایی استکه در ستون تقطیر بالا می آیند و سپس به سیستم باز می گردند.

 این فرآیند در یک ستون بلند انجام می شود که در آن اجزای نقاط جوش متفاوت به طور طبیعی از هم جدا می شوند.

مانند تقطیر سنتی، مایعات با نقطه جوش پایین تر نسبت به مایعاتی که نقطه جوش بالاتری دارند، سریعتر می جوشند.

با این حال، در یک ستون می‌توانیم هر یک از آن مؤلفه‌ها یا کسری‌ها را جدا کرده و تنها اجزای جداگانه را جمع‌آوری کنیم. همانطور که بخار وارد ستون می شود و شروع به بالا رفتن می کند، گرما را از دست می دهد.

هنگامی که یک جزء جداگانه به زیر نقطه جوش خود می رسد، متراکم می شود و مایع شروع به عقب نشینی ستون می کند. به این حالت رفلاکس می گویند. این کار با بالا رفتن بخار در ستون ادامه می‌یابد،

تا زمانی که در قسمت بالایی از مخلوطی که در کتری می‌جوشد، به یک تکه کاملاً خالص‌شده برسید.

هدف شما این است که این بخار خالص را جمع آوری کرده و آن را متراکم کنید و تا جایی که می توانید آب و فرآورده های جانبی آن را به جا بگذارید.

ستون‌هایی با خنک‌کننده اضافی تعبیه شده‌اند که به انجام رفلاکس کمک می‌کند. این ها به عنوان ستون های رفلاکس اجباری شناخته می شوند، اگرچه اکثر مردم به سادگی آنها را ستون های رفلاکس می نامند.

برخی افراد نیز از این ستون ها به عنوان ستون های تقسیم شونده یاد می کنند، اما همه نام ها به یک نوع کلی از ستون ها اشاره دارد. در حالی که هنوز در مقیاس بسیار بزرگ استفاده می شود.

تقطیر رفلاکس روشی است :

که معمولاً در آزمایشگاه‌های شیمیایی و محیط‌های صنعتی برای دستیابی به جداسازی و تصفیه مؤثرتر مایعات استفاده می‌شود.

این شامل استفاده از یک راه اندازی رفلاکس است که از یک ستون عمودی به نام ستون رفلکس یا ستون شکافی، همراه با یک کندانسور و یک فلاسک جمع آوری تشکیل شده است.

فرآیند تقطیر رفلاکس شامل مراحل زیر است :

۱. دستگاه رفلاکس را راه اندازی کنید :

این دستگاه شامل یک فلاسک تقطیر حاوی مخلوط مایع برای تقطیر، یک ستون تکه تکه متصل به بالای فلاسک، یک کندانسور متصل به بالای ستون و یک فلاسک جمع آوری برای جمع آوری مواد است. محصول مورد نظر

۲. مخلوط مایع را گرم کنید :

مخلوط در ظرف تقطیر حرارت داده می شود و باعث تبخیر آن می شود. دما معمولاً برای حفظ جوش ملایم کنترل می شود.

۳. چگالش و رفلاکس :

هنگامی که بخار از طریق ستون شکنش بالا می رود، با سطح خنک تر کندانسور مواجه می شود. کندانسور با خنک کردن بخار، بخار را دوباره به حالت مایع تبدیل می کند.

با این حال، به جای جمع آوری محصول مایع در فلاسک جمع آوری، آن را به فلاسک تقطیر برمی گردانند. این بازگشت مایع تغلیظ شده به عنوان رفلاکس شناخته می شود.

رفلاکس به حفظ حالت ثابت و بهبود کارایی جداسازی کمک می کند.

۴. چرخه های چندگانه تبخیر – تراکم :

مایع رفلکس شده در فلاسک تقطیر دوباره گرم می شود و تحت تبخیر بیشتر قرار می گیرد. بخار دوباره از ستون شکنش بالا می‌آید و با کندانسور خنک‌تر مواجه می‌شود و تحت چگالش قرار می‌گیرد. این چرخه مکرر تبخیر و تراکم باعث افزایش جداسازی اجزا در مخلوط مایع می شود.

۵. جداسازی و جمع‌آوری :

از آنجایی که مخلوط مایع تحت سیکل‌های چندگانه تبخیر-تراکم قرار می‌گیرد، اجزای با نقطه جوش پایین‌تر تمایل دارند در فاز بخار متمرکز شده و در ستون بالاتر بروند، در حالی که اجزای با نقطه جوش بالاتر تمایل دارند در مایع باقی بمانند.

فاز کرده و در بالن تقطیر جمع آوری کنید. مولفه(های) مورد نظر را می توان در فلاسک جمع آوری بر اساس موقعیت آنها در ستون شکنش جمع آوری کرد.

تقطیر رفلاکس مخصوصاً زمانی مفید است که با مخلوط‌های پیچیده یا مخلوط‌هایی با اجزای دارای نقطه جوش مشابه سروکار داریم.

این جداسازی دقیق تری را با اجازه دادن به چرخه های تبخیر و تراکم مکرر فراهم می کند که منجر به جداسازی بهتر اجزای مختلف می شود.
تنظیم رفلاکس به حفظ یک ترکیب ثابت در فلاسک تقطیر کمک می کند و کارایی جداسازی را افزایش می دهد.

به طور کلی، تقطیر رفلاکس یک تکنیک قدرتمند است که جداسازی و تصفیه مایعات را بر اساس نقطه جوش آنها امکان پذیر می کند و آن را به یک ابزار ضروری در فرآیندهای مختلف شیمیایی و صنعتی تبدیل می کند.